Rudzcy sportowcy
opracowanie na podstawie informacji uzyskanych od członków KSRP
Elżbieta Stachurska - Urodzona 24 marca 1959 w Łodzi, córka Antoniego i Zenony Rzepeckiej. Absolwentka miejscowego XX Liceum Ogólnokształcącego (1977) i Pomaturalnego Studium Medycznego (technik fizykoterapeuta). Lekkoatletka (171 cm, 58 kg), członkini łódzkich klubów: Rudzkiego KS (1971-1977), ŁKS (1978-1983) i Startu (1984-1986), specjalizująca się w biegach krótkich. 10-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1979-1984 (14 startów), 2-krotna wicemistrzyni kraju: 100 m (1979, 1980) i 2-krotna brązowa medalistka mistrzostw Polski: 200 m (1984) i 4 x 100 m (1985).
Wiesław Ksawery Rudkowski - (ur. 17 listopada 1946 w Łodzi) - polski bokser, wicemistrz olimpijski i mistrz Europy. Największe sukcesy odniósł w wadze lekkośredniej, choć startował także w półśredniej i średniej. Dwukrotny olimpijczyk. Podczas olimpiady w Meksyku 1968 wystąpił w wadze średniej i doszedł do ćwierćfinału, gdzie przegrał z Rosjaninem Kisielewem. Cztery lata później w Monachium 1972 zdobył srebrny medal w wadze lekkośredniej. W drodze do finału wygrał m.in. z Kubańczykiem Rolandem Garbeyeem oraz z Peterem Tiepoldem z NRD. W finale przegrał stosunkiem 2:3 z reprezentantem RFN Dieterem Kottyschem.
Czterokrotnie startował w Mistrzostwach Europy, za każdym razem osiągając większy sukces. W Rzymie 1967 odpadł w eliminacjach w wadze półśredniej (pokonał go późniejszy wicemistrz Europy i mistrz olimpijski z Meksyku 1968 Manfred Wolke z NRD). Na kolejnych mistrzostwach występował w wadze lekkośredniej. W Madrycie, w 1971 r. zdobył brązowy medal, w Belgradzie, w 1973 r. srebrny, a na zakończenie kariery w Katowicach, w 1975 r. został mistrzem Europy.
Dziesięć razy zdobywał mistrzostwo Polski: w 1966 w wadze półśredniej, a od 1967 do 1975 nieprzerwanie w wadze lekkośredniej. Walczył przez większość kariery w barwach Legii Warszawa. Ze względu na styl boksowania zwany był "mistrzem kontry". Po zakończeniu kariery został trenerem pięściarskim. Obecnie opiekuje się polską kadrą juniorów. W 2005 został uhonorowany Nagrodą im. Aleksandra Rekszy.
Krzysztof Birula Białynicki - Nauczyciel, ogrodnik-rolnik, hokeista ŁKS i klubów włoskich, wielokrotny reprezentant Polski, olimpijczyk z Sapporo (1972). Urodzony 15 sierpnia 1944 w Wilnie, syn Witolda i Ireny Skarbek-Ważyńskiej, absolwent XX Liceum Ogólnokształcącego (1962) i Studium Nauczycielskiego w Łodzi (1968, nauczanie początkowe i wf). Zawodnik (185 cm, 93 kg) sekcji hokejowej ŁKS Łódź 1962-1974 (wychowanek trenerów Władysława Króla oraz Ryszarda Filipiaka) i klubów włoskich: Cortina Dalia (1975-1977), Goldmarket Milano (1977-1978) i HC Brunico (1978-1979).
Duża indywidualność. Lewoskrzydłowy, świetnie wyszkolony technicznie, szybki, wyróżniający się wyjątkową harmonią ruchów w jeździe na lodzie i dysponujący dobrym strzałem. Posiadł wielką sztukę wygrywania pojedynków z obrońcami, unikając z nimi ostrych starć. Zarzucano mu "zbyt miękką grę".
W lidze polskiej rozegrał 327 spotkań strzelając 287 bramek (król strzelców rozgrywek ligowych 1967). 118-krotny reprezentant Polski (1965-1973), strzelec 50 bramek, uczestniczył 7-krotnie w MŚ: 1965 Finlandia - 9 miejsce, (gr. B-1), 1966 Ljubljana - 8 miejsce, 1967 Wiedeń - 9 miejsce (gr. B-1), 1969 Ljubljana - 8 miejsce (gr. B-2), 1970 Sztokholm - 6 miejsce, 1971 Berno, Lyss - 8 miejsce (gr. B-2), 1973 Moskwa - 5 miejsce.
Zasłużony Mistrz Sportu. Żonaty (1973, Izabela Kurkul, b. siatkarka I ligowego ŁKS ), ma dwóch synów: Sebastiana (1979) i Seweryna (1983). Prowadzi pod Pabianicami koło Łodzi gospodarstwo ogrodnicze.
Lucjan Pietraszewski - Wybitnego kolarz z Rudy z przełomu lat 40-tych i 50-tych. Uczestnik pierwszych Wyścigów Pokoju. Wysoki w charakterystycznych okularach na nosie. Był jednym z niewielu rudzkich sportowców z tamtych czasów liczących sie na ogólnopolskiej arenie. Mieszkał przy ul. Promowej. Była to bardzo popularna postać. Za jeden z wyścigów dostał "trabanta",którym w okresie zimowym organizował dzieciom kuligi. Słynny był z wkładania pompki w szprychy rywalom. Miał charakterystyczną, kędzieżawą czuprynę.
Zdzisław Stolarczyk - z Naprzodu Ruda Pabianicka, zajął 2-gie miejsce w Wyścigu Dookoła Polski w 1947 r. Możliwe, że nie należeli oni (Pietraszewski i Stolarczyk) do bardziej znanych kolarzy, jednak mają swoje miejsce w historii rudzkiego sportu.
Jan Gerbich (1900 - 1994) - Olimpijczyk z Paryża (1924). Urodzony 13 grudnia 1900 w łódzkiej rodzinie robotniczej Jana i Augusty, ukończył jedynie szkołę podstawową w Rudzie Pabianickiej (1907-1914) i dalsze swoje losy związał z boksem. Podczas odbywania służby wojskowej w Poznaniu (1922) poznał instruktora w tej dyscyplinie sportu Eugeniusza Nowaka. Za jego namową, po ukończeniu służby wojskowej, podjął pracę w charakterze kontrolera w Zakładach Krusche i Ender w Pabianicach. Tu w klubie fabrycznym próbował swych sił w gimnastyce, lekkoatletyce i grach zespołowych. Niebawem (1923-1924) stał się członkiem Łódzkiego Klubu Bokserskiego, jedynego wówczas w Łodzi stowarzyszenia propagującego sport bokserski. Według informacji na stronie PKOL zmarł 30 sierpnia 1994 roku.
Antoni Lindner - (1886 - 1964) Urodził się w Łodzi (Rudzie Pabianickiej?). Był uczniem Szkoły Rękodzielniczo-Przemysłowej, z której został usunięty w 1905 r. za udział w strajku szkolnym. Naukę kontynuował w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców, którą skończył w 1908 r. W latach 1921 - 1939 był głównym kasjerem w Zjednoczonych Zakładach Włókienniczych K. Scheiblera i L. Grohmana, a po wojnie w Państwowych Zakładach Bawełnianych nr 1.
Od wczesnych lat przejawiał zainteresowanie sportem. Gimnastykę uprawiał od 1903 r., w tym od 1905 r. (czyli od początku jego istnienia) w konspiracyjnym Towarzystwie Gimnastycznym Sokół. M. in. przygotowywał delegację łódzkiego Sokoła na Zlot Grunwaldzki w Krakowie w lipcu 1910 r. Od 1918 r. był naczelnikiem Okręgu III TG Sokół woj. łódzkiego, a od 1935 r. pełnił funkcję naczelnika Dzielnicy Mazowieckiej. Był członkiem zarządów: Łódzkiego Okręgowego Związku Lekkoatletycznego, Związku Piłki Nożnej, Łódzkiego Okręgowego Związku Stowarzyszeń Gimnastycznych. W 1945 r. próbował bezskutecznie reaktywować ruch sokoli w Łodzi. W latach 1948 - 1964 był prezesem zarządu Łódzkiego Okręgowego Związku Gimnastycznego. Pochowany na cmentarzu w Rudzie Pabianickiej.
Józef Pisarski (1913 - 1986) Trener, reprezentant Polski w boksie w latach 1933-1948, wicemistrz Europy z Dublina (1939), olimpijczyk z Berlina (1936).
Urodzony 15 czerwca 1913 w Łodzi, syn Franciszka i Marii z Jędrzejczaków. Po ukończeniu 7-klasowej szkoły powszechnej (1927) podjął pracę praktykanta w Zakładach Ślusarsko - Mechanicznych Andrzejczaka w Łodzi. Po przeniesieniu się do Warszawy (1932) pracował jako tokarz w Państwowych Zakładach Wytwórczych Silników Samolotowych na Okęciu, a potem (1935) odbywał służbę wojskową w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej. Dwa ostatnie lata przed wybuchem wojny spędził znów w Łodzi pracując w Zakładach Bawełnianych L. Geyera.